چگونگی تسخیر جهان با یاران معدود

چگونگی تسخیر جهان با یاران معدود

چگونه با جمعیت روز افزون بشر که اکنون طبق آمارگیری های دقیق از سه میلیارد بیشتر است، حضرت صاحب الزمان علیه السلام با سیصد وسیزده نفر دنیا را مسخر می فرماید؟
وچگونه ممکن است مثلاً سه میلیارد نفر تسلیم یک جمعیت اندک معدود شوند واز عادات واخلاق وبرنامه ها وسنن خود دست بردارند؟

آیا غلبه آن حضرت بطور اعجاز وخرق عادت است یا آنکه با ملاحظه اسباب وعلل وعوامل ظاهری نیز غلبه وپیروزی آن جناب ممکن است؟




بر حسب روایات واحادیث شریفه، وقتی حضرت صاحب الامر علیه السلام ظاهر می شوند، نخست سیصد وسیزده نفر از خواص اصحاب آن حضرت در مکه معظمه حاضر خدمتش می گردند ووقتی عده اصحاب واجتماع کنندگان به ده هزار نفر رسید از مکه خارج می شوند.(1)

واما غلبه آن حضرت وحکومت جهانی اسلام، ممکن است بطور اعجاز وخرق عادت انجام یابد وممکن است با فراهم شدن اسباب وعلل ظاهری باشد وممکن است به هر دو نوع واقع شود، چنانکه پیشرفت وغلبه پیغمبر اکرم صلی الله وعلیه و‌آله وقوای اسلام به هر دو نوع بود.

اما بطور اعجاز وخرق عادت، محتاج به توضیح نیست که حصول چنین غلبه مطلق برای آن حضرت، به خواست خداوند، امری است ممکن ومعقول وبا وعده های صریح وبشارتهای حتمی که در قرآن مجید واحادیث متواتر داده شده، بدون شبهه حاصل خواهد شد وخداوند به مصداق آیه (کم من فئة قلیلة غلبت فئة کثیرة باذن الله)(2) (چه بسیارند گروه اندکی که به اذن خداوند، بر گروه بسیاری چیرگی می یابند).

آن حضرت، اصحابش وعموم بندگان شایسته خدا را بر تمام ملل غالب وحاکم، ووارث ومالک ارض قرار می دهد.

واز لحاظ اسباب، وعلل ظاهری هم اگر موضوع را بررسی کنیم، حصول چنین فتح وغلبه وتشکیل آن حکومت الهی ممکن وعملی خواهد بود؛ زیرا آن حضرت در موقعی ظهور می کند که اوضاع واحوال اجتماعی واخلاقی وسیاسی کاملاً مساعد باشد.

در آن موقع همه ملل از مدنیّت معنوی واخلاقی محروم، ودشمنی وکینه وظلم وتجاوز، همه را نسبت به یکدیگر بدبین واز هم جدا ساخته واتحاد، وحدت، همفکری وهمکاری، به کلی از میان بشر رخت بر بسته واز اینکه کسی بتواند بدون مدد غیبی جامعه را رهبری کند، همه مأیوس می گردند وخلاصه همه با هم در مبارزه وجنگ وستیز وهمه از وضع خود ناراضی، واز مکتبهای مختلف که عرضه می شود ناامید بوده ومنتظر تغییر رژیم وانقلاب وعوض شدن اوضاع، وکنار رفتن زمامداران خدانشناس وبرداشته شدن مرزها والغای تجزیه ها وتقسیمها می باشند.

در یک چنین موقعیتی، حضرت صاحب الزمان ـ أرواح العالمین له الفدا ـ واصحابش، با نیروی ایمان واخلاق حسنه وبا نجات بخش ترین برنامه های عمرانی واقتصادی وعدالت اجتماعی، برای انقلاب ودعوت به قرآن واسلام، قدم به میدان می گذارند وآن نهضت الهی ودعوت روحانی را شروع می کنند ومردم را بسوی خدا واحکام خدا وزندگی برابری وبرادری، عدل وامنیت، صفا ووفا، راستی ودرستی ونظم صحیح، می خوانند وخود واصحابش، نمونه همه فضایل بشری می باشند وبا نیروی ایمان واستقامت وپشتکار وهمتی که مخصوص مؤمنان ثابت قدم است، هدف ومقصد خود را تعقیب می نمایند.

معلوم است این جمعیت با آن برنامه ها ووضع کار، در آن دنیای پرآشوب وغرق در طوفان گرفتاریها وفشارها، دلها را به خود متوجه نموده وفاتح وپیروز وموفق می شوند وهیچ نیروئی نمی تواند در برابر آنها مقاومت کند.

وشاهد این حقیقت، همان ظهور رسول اکرم صلی الله وعلیه و‌آله وپیشرفت سریع دین اسلام وفتوحات محیر العقول مسلمین در قرن اول اسلام است، که یکی از علل ظاهری آن پیروزیهای پی در پی ودرهم شکسته شدن ارتش های انبوه دولت شاهنشاهی ایران وامپراطوری روم، فساد اوضاع اجتماعی واداری ایران وروم بود که مردم این کشورهای پهناور را برای قبول یک دعوت صحیح وحکومتی متکی به مبانی عدالت ومساوات آماده کرده بود.

مردمی که در برابر دستگاههای دیکتاتوری واستبداد بسیار خشن وغیر انسانی سلاطین وامرای خود، از بنده هم خوارتر بودند واز حقوق انسانی محروم شده بودند، مردمی که به هر کس وهر مقام نظر می کردند، یک نقطه روشن در او نمی دیدند؛ نه فرهنگ داشتند نه اقتصاد، نه عدالت، نه امنیت ونه... ونه...

از آنهمه تعظیم ونیایش وبشر پرستی واستعباد سلاطین، خسته شده بودند وعلاوه براینها ناراحت کننده ترین اختلاف طبقاتی نیز در بین آنها حاکم باشد که مملکت متشکل شده باشد از اکثریت قریب به اتفاق محروم واستضعاف شده وجمعیت معدود برخوردار واختیاردار ومطلق العنان وبی جهت عزیز...

مسلّم است وقتی به گوش مردم چنین مملکتی صدای روحانی وآزادی بخش: (تعالوا الی کلمة سواء بیننا وبینکم ألا نعبد الا الله ولا نشرک به شیئاً، ولا یتخد بعضنا بعضاً أرباباً من دون الله)(3) برسد.

وآیه (ان الله یأمر بالعدل والاحسان وایتاء ذی القربی وینهی عن الفحشاء والمنکر والبغی)(4) (همانا خدا فرمان به عدل واحسان وبه عطا وبذل به خویشان امر می کند واز کارهای زشت ومنکر وظلم نهی می کند).

واعلان: (یاأیها الناس إنا خلقناکم من ذکر وانثی وجعلناکم شعوباً وقبائل لتعارفوا انّ أکرمک عند الله أتقاکم)(5) (ای مردم ما همه شما را نخست از مرد وزنی آفریدیم، آنگاه شعبه های بسیار وفرق مختلف گردانیدیم تا یکدیگر را بشناسید، بزرگوارترین شما نزد خدا پرهیزکارترین شما است). وآیات دیگر را بشنوند، با نهایت استقبال به آن ایمان آورده وراه را برای پیشرفت آن باز می کنند.

مردمی که از ظلم وستم وخودخواهی سلاطین وستمکاران آن عهد، به جان آمده بودند، به طور قطع یک دعوت خدائی ویک بانگ گوش نواز توحیدی را که بر اساس عدالت والغای امتیازات ومساوی بودن آقا ونوکر، شاه ورعیت، سیاه وسفید، در برابر قانون وعدالت است قبول می کند واز این جهت آنهائی که این دعوت بر خلاف منافعشان بود هر چه خواستند از آن جلوگیری کنند یا مردم را مانع از گرویدن به آن شوند، نتوانستند، همه جا انقلاب می شد ودر همه جا رژیم ظالم ووضع سابق را محکوم می کردند واوضاع تغییر می کرد.

اوضاع جهان برای قبول دعوت حضرت امام زمان مهدی علیه السلام که همان دعوت به اسلام وقرآن است، مطابق اخبار، به مراتب از اوضاع عالم در زمان بعثت پیغمبر صلی الله وعلیه و‌آله آماده تر خواهد شد وهمان طور که کلمه اسلام در آغاز ظهور اسلام به سرعت پیشرفت کرد وصدای توحید بر همه صداها غالب شد، واسلامی که در مقداری از تاریخش منحصر پیغمبر اکرم صلی الله وعلیه و‌آله وعلی وخدیجه علیهما السلام بود، با فقدان وسایل در جهاد ودفع یورش مشرکان، بزودی موفق گردید، ولشکرهای منظم مسلحی را که در دنیای آن روز مجهزترین سلاحها را در دست داشتند درهم شکست ونابود ساخت.

همین طور امام زمان علیه السلام نیز با اصحاب ویاورانش که از ابتدا کار به تعداد مجاهدین میدان جهاد بدر می باشند می توانند دنیای منقلب وناآرام آن روز را آرام ومردم چنان امیدوار به آینده درخشان وپر از خیر ورحمت وبرکت نمایند که در سریع ترین فرصت همه به دین اسلام گرویده آمادگی خود را برای قبول یک سازمان الهی اسلامی محکم وپایدار، در تحت سر پرستی امام عصر علیه السلام نشان دهند.

(1) رجوع شود به منتخب الاثر، ب5، ف7، ص475 و476.
(2) سوره بقره، آیه249.
(3) سوره آل عمران آیه64.
(4) سوره نحل آیه90.
(5) سوره حجرات آیه13.